Цитати: „Милион причини затоа што го сакам“ – Јаневска Марија

Го сакам поради начинот на кој знаеше да ми го убие стравот. Го сакам поради ретките, но никогаш заборавни бакнежи од кои наеднаш зовривам, образите ми стануваа пеколно црвени, а во стомакот ми се разбеснуваат оние смешни ајкули.

Го сакам поради тоа што не може да кажам те сакам, поради тоа што мрази лигавење, а сепак знае толку добро да ми покаже колку му значам. Го сакам поради непредвидливите прегратки од зад грб и поради неочекуваните бакнежи. Го сакав и кога не сакаше да се бакнува, туку само да се гушка.

Го сакам поради некогаш заредените повици во текот на половина час, го сакам затоа што толку смешно се обидува да прикрие кога му недостигам. Го сакам поради начинот на кој пие само топло макијато, но со ладно млеко, без некоја логика. Го сакам поради неговото искуство и поради неговиот цинизам, каде на секој искажан збор има одредена скриена доза љубов која само јас знаев да ја препознаам.

Го сакам затоа што е манијак во кола, затоа што обожава да изиграва Шумахер, но моето присуство го смирува до тој степен што со мене брзинометарот не надминува шеесет. Го сакам затоа што ми дозволува да му го чепкам радиото и рандом да си меморирам мои музички станици. Го сакам поради грижливоста, и поради неговата груба нежност. Го сакам кога ми ја мрази шминката, го сакам кога ме сака разбушавена и поспана, токму онаква каква сум кога ќе станам од спиење. Го сакам затоа што ми купува чоколадо и црвено вино и ме остава да се напијам, а потоа ме трпи и кога се глупирам.

Го сакам затоа што му ги обожавам бакнежите од зад грб додека спијам, затоа што само тој знае да ме однесе на врвот и да ме остави несебично да уживам таму. Го сакам поради неговите години и поради неговата самодоверба за која тој не е свесен. Го сакам затоа што секогаш ми мириса на класична колонска вода, мастики за џвакање и прегорена цигара.  Го сакам затоа што само тој може да ме трпи, и кога ќутам и се лутам и кога со часови зборувам како навиена. Го сакам  затоа што само тој е тука кога со часови не можам да престанам да плачам, и кога сум неподнослива шмизла.

Го сакам затоа што без него се` ме боли и затоа што без него мојот свет не е цел. Го сакам затоа што знае да ме налути, знае да ме расплаче, но и за исто толку време знае и да ме насмее. Го сакам затоа што ме сака и се бори против тоа. Го сакам затоа што наводно не сме еден за друг. Го сакам од инат. Го сакам затоа што не сакам да го сакам. Го сакам и тогаш кога мислам дека не го сакам.

Го сакам дури и тогаш кога велам крај. Дури и тогаш кога велам збогум.

– Јаневска Марија, 2012

http://www.youtube.com/watch?v=UxOZ6gifTjA